خدایی که من می شناسم

آن خدایی که می شناسم من
آن قدیمی ترین خدا باشد

خالی از زحمت خرافات و
راه او از شما جدا باشد

دشمن متولیان مذهب
دشمن هر چه دین نما باشد

دوست آن کسی که آزادست
از اسارت رها رها باشد

دور از هر خرافه و مسلک
هر کجا هست او شفا باشد

ضد تفسیر و قصه و تاویل
ساده و پاک و بی ریا باشد

بابی از واسطه ندارد او
هر چه نزدیکتر به ما باشد

از زبان بازی و تقلب دور
روشن و خوب و با صفا باشد

عاشق اتحاد نوع بشر
شاهد رنج عصر ما باشد

حامی پیشرفت و آزادی
دور از غصه و جفا باشد

دین مطلوب او، محبت و عشق
کار محبوب او ، وفا باشد

وا کُند هر چه غُل و زنجیر است
نه بلا مانع بلا باشد

چون نباشد به غیر از او الله
آستانش حریم لا باشد

غیر از این لا هر آنچه آری هست
آری آری روا روا باشد

نه نماینده دارد و نه باب
بی سر خر جهان تو را باشد

حجتی نیست غیر قرآنش
عقل تو نیز پیشوا باشد

این خدایی که ملت ما دارد
هوس و خشم و ادعا باشد

آن خدایی که من به تو گفتم
دانی ای دوست او کجا باشد؟

هست در ملتی که آگاهست
ملتی که دردآشنا باشد

با خرد دوست، از جهالت دور
من او مرده فکر ما باشد

هست در ملتی که آزاد است
سمت آزادیش خدا باشد

هست در ملتی که خوشحال است
غصه هایش به زیر پا باشد

هست در ملتی که با هم خوب
متحد، پاک، باحیا باشد

آنکه آزاد شد ز روی جهل
نیست او زنده، او فنا باشد

نیست آزادی و اسارت بود
آنکه نادان و بی حیا باشد

آن خدایی که توی مذهب هست
آن خدا نیست، ناخدا باشد

عده ای شخص مرده و موهوم
مذهبت پای درهوا باشد

آن خدایی که می شناسی تو
شرک و موهوم و ادعا باشد

آن خدایی که می شناسم من
آن قدیمی ترین خدا باشد